De jury
Stichting HeArtpool zoekt voor elke jury een nationale / internationale voorzitter. Deze benoemt zelf drie juryleden om genomineerden voor te dragen en de laureaat te kiezen.
De winnaar van de voorafgaande prijs is tevens jurylid.
2010 - Helen Verhoeven
De Wolvecampprijs 2010 is door de jury toegekend aan de Amsterdams/Berlijnse kunstenares Helen Verhoeven. Zij ontving de prijs uit handen van Joop van Caldenborgh.
Uit het juryrapport
Helen Verhoeven zette haar nieuwe serie werken volledig in zwart, wit en grijs op. De jury zag in haar kunst vele verwijzingen naar grote voorgangers, welke ze zich door deze afwezigheid van kleur eigen heeft gemaakt. Bewust kiest de kunstenaar voor kunsthistorische citaten, zowel schilderkundig als inhoudelijk, al gebruikt ze in haar onderzoek naar het verbeelden van ceremoniële en andere groepsevenementen ook minder bekend beeldmateriaal, zoals archieffoto’s. Op het eerste gezicht lijkt haar werk een naïeve ondertoon te hebben. Maar wanneer je beter kijkt, ontdek je dat het beeld schuurt en wringt. De relatie van het individu tot de groep waarin deze zich bevindt springt in het oog, en wat daarbij in eerste instantie zo vriendelijk leek, is bij beter kijken een tafereel waarbij thema’s als macht en onmacht, schuld en onschuld, onderwerping en dominantie een rol spelen. Ook schilderkundig viel haar werk op: ondanks de witte en zwarte grijstonen en de grove penseelvoering weet Verhoeven toch diepte, ruimtelijkheid en een episch gevoel te creëren.
Haar werk
Aan de mysterieuze beeldtaal van Helen Verhoeven gaat altijd een uitgebreid onderzoek vooraf, dat iedere historische of culturele grens ontstijgt. Zo beroept zij zich op klinische studies, persoonlijke interviews, (natuur-)historische archieven, het Internet, de geschiedenis van de schilderkunst, en, recentelijk, heiligenverhalen. Verhoevens seculaire studie naar de Christelijke heiligen opende een scala aan bronnen: van Outsider Art en Siennese icoonschilderkunst tot bijbelillustraties. Verhoeven combineert dit soort beelden associatief met moderne beelden uit kranten, tijdschriften, natuurdocumentaires en zelfs poppentheater. Met gebruik van computer of handgemaakte maquettes creëert zij vervolgens zeer eigen, vernieuwde versies van gecanoniseerde figuren of fenomenen, waar ook ruimtelijke experimenten een rol spelen.